Το Υδρόχωνο [φόρος τιμής στον Δημήτρη Παπανικολάου]


ΥΔΡΟΧΩΝΟ-HYDROCONE
image



















Ελεάννα Χωρίτη, αρχιτέκτων



Τα δύο μεγάλα και σημαντικά θέματα της σχέσης μεταξύ νερού και Αθήνας εντοπίζονται πρώτον στο θαλάσσιο μέτωπό της και στους τρόπους επανένωσης της πόλης με την παραλία, και δεύτερον στην αποκατάσταση των υδάτινων οδεύσεων (επίγειο δίκτυο γλυκού νερού), των ποταμών και των χειμάρρων της.

Το Υδρόχωνο –φόρος τιμής στον Δημήτρη Παπανικολάου– δεν αποτελεί απάντηση στα παραπάνω ζητήματα. Είναι μία πρόταση εκμετάλλευσης και διαχείρισης του βρόχινου νερού, που μπορεί να λειτουργήσει με ιδιωτική πρωτοβουλία ή/και σε συνδυασμό με τις δημοτικές/κρατικές αρχές.
Το σύστημα αποτελείται από ένα ορατό τμήμα, ένα μεταλλικό χωνί διαμέτρου 5 μ. και ύψους 3,75 μ., το οποίο τοποθετείται στις ταράτσες/δώματα των πολυκατοικιών και δρα ως συλλέκτης του νερού της βροχής.
Το νερό που συλλέγεται μέσω του Υδρόχωνου μπορεί να διοχετευθεί από ορατές ή μη σωληνώσεις σε δύο ξεχωριστά δίκτυα, ιδιωτικής (ανά κτίριο) ή κοινής χρήσης (ανά περιοχή).
Η εφαρμογή του συστήματος σε μεμονωμένα κτίρια προϋποθέτει μια μικρή μονάδα ανακύκλωσης η οποία θα τροφοδοτείται, εκτός από το βρόχινο νερό, και με το χρησιμοποιημένο νερό του συνόλου των νιπτήρων και λουτήρων, έτσι ώστε η λειτουργία του συστήματος να μη διακόπτεται σε περιόδους ανομβρίας. Η μονάδα αυτή ανακύκλωσης νερού συνοδεύεται από δεξαμενή/ές μικρής χωρητικότητας. 
Μπορεί να εγκατασταθεί εξ αρχής στις νέες οικοδομές, στις υπάρχουσες η εγκατάσταση γίνεται στον ακάλυπτο ή στο υπόγειο, με ορατά δίκτυα, ενώ σε κτίρια των οποίων οι δυνατότητες υποδοχής νέων εγκαταστάσεων είναι περιορισμένες, το νερό θα διοχετεύεται σε δημοτικό δίκτυο συγκομιδής νερού προς ανακύκλωση.
Το επεξεργασμένο νερό θα καλύπτει τις ανάγκες σε νερό χρήσης για τα καζανάκια, τον ποτισμό (φυτά σε εξώστες, ακάλυπτους, δώματα) και καθαρισμό των κοινόχρηστων χώρων κάθε πολυκατοικίας.